Si Nehemias ay nabigyan ng isang napakahalagang tungkulin. Siya ang tagapamahala sa inumin ng hari. Bago niya dalhin ang inumin at pagkain ng hari ay kinakailangan niya munang tikman ang mga ito. Ito ay maaring kakaiba sa inyong pananaw, ngunit sa panahon ni Nehemias, maaring may pagtatangka na patayin ang hari sa papamagitan ng paglagay ng lason sa kaniyang pagkain at inumin. Kaya sa pamamagitan ng pagtikim muna ng isang tagapagsilbi ay tinitiyak na ligtas ang hari sa kapahamakan. Kung buhay ang tagapagsilbi, ito ay nangangahulugan na ang mga inihaing mga pagkain ay ligtas para sa hari. Sa pagkakataong namatay ang tagapagsilbi ay kinakailangang maghanap muli ang hari ng panibago at yung siyang tunay na mapagkakatiwalaan.
Kaya ang gampanin ni Nehemias ay isang napakahalagang trabaho, ngunit mapanganib din ito. Lubos ang pagtitiwala ng hari kay Nehemias dahil sinisiguro niyang ligtas ang hari sa kapahamakan. Naging malapit si Nehemias sa hari kaya kinausap din niya ito tungkol sa ibang mahahalagang bagay.
Isang araw, ang ilang mga kalalakihan ng mga Hudyo ay nakabalik mula sa kanilang pagbisita sa Jerusalem, ang kabisera ng bayan sa Judah. Ang siyudad ng Jerusalem ay nawasak na ng maraming taon at ang mga Hudyo ay sinakop ng mga banyaga. Ito ay pinahintulutan ng Diyos na mangyari sapagkat tinalikuran nila ang pagsamba sa Kanya bilang nag-iisa at tunay na Diyos at sa halip ay sumamba sila sa mga diyos-diyosan. Si Nehemias ay isang Hudyo na ipinanganak sa panahon ng pagkakabihag at lumaki sa lupain ng Persia kaya hindi pa niya nasisilayan ang Jerusalem. Sa kabila nito ay nagkaroon pa rin siya ng pagmamahal sa Jerusalem na siyang kanyang bayan. Sumamba si Nehemias sa totoong Diyos.
“Ano ang itsura ng lungsod, mga kaibigan?” ang tanong ni Nehemias sa mga panauhin. “Oh, ang lungsod ay nananatiling sira at wasak. Ang mga pader ay nasira, at nagkalat ang mga basura sa lahat ng dako… Muling itinayo ang templo, subalit ang mga Hudyo na naninirahan sa lungsod ay walang proteksyon laban sa mga kaaway. “Nang marinig ni Nehemias ang balitang ito, siya ay lubhang nalungkot. Alam niya na ang Diyos ay nalulungkot din dahil mahal Niya ang mga Hudyo.
Si Nehemias ay nagsimulang mag-ayuno (hindi kumain) at ginugol ang kanyang oras sa pagdarasal. Habang siya ay nag-aayuno at nananalangin, hiniling niya sa Diyos na siya ay mabigyan ng pahintulot mula sa hari upang bumalik at muling itayo ang mga pader ng Jerusalem. Makikita natin na si Nehemias ay buo ang kaniyang loob na gawin ang kanyang makakaya upang matulungan ang mga kapwa niya Hudyo na ibangon muli ang lungsod ng Jerusalem.
​
Isang araw habang naglilingkod si Nehemias sa paghain ng pagkain, tinanong ng hari, “Bakit ka nalulungkot, Nehemias? May problem ka ba?” Pagkatapos ng taimtim na pananalangin ni Nehemias ay sinabi niya sa hari ang lahat ng nasa kanyang puso. Pumayag ang hari sa kahilingan ni Nehemias na bumalik sa Jerusalem upang itayo muli ang mga pader nito, bagay na ikinagulat ni Nehemias. At hindi lang iyon, sinabi din ng hari na babayaran niya ang lahat ng mga kakailanganin nito. Sumulat ang hari ng isang liham sa kaniyang pinuno na si Asap, para ibigay kay Nehemias ang lahat ng kahoy na kakailanganin nito. Sumulat din ang hari ng liham sa mga pinuno na malapit sa Jerusalem upang ipaalam sa kanila na maari na nang itayo muli ni Nehemias ang mga pader.
Ang paglalakbay sa Jerusalem ay tumagal ng mahabang panahon at sa sandaling nakarating sila doon ay naghintay si Nehemias ng tatlong araw bago siya gumawa. Sa ikatlong gabi, sumakay siya sa isang asno sa paligid ng labas ng lungsod. Nakita niya na ang lahat ng sinabi ng mga kalalakihan sa kanya ay totoo. Ang malaking pader na bato ay nawasak at kalat ang basura sa lahat ng dako.
Ito ay magiging isang napakahirap na trabaho! Pagkatapos niyang makita ito, tinawag ni Nehemias ang lahat ng mga pinuno ng mga Hudyo at sinabi sa kanila kung bakit siya nagpunta sa Jerusalem. Sinabi niya, “Nakita ninyo kung gaano kalala ang kalagayan ng lungsod. Bumangon tayo at itayo natin ang mga pader! Tutulungan tayo ng Diyos.” DETERMINADO si Nehemias na makuha ang loob ng mga Hudyo upang siya ay tulungan sa pagtayo muli ng mga pader ng lungsod.
ANG PANUNUYA
Ang mga kalalakihan ay nagsimulang magtrabaho, ang bawat isa nagumpisa sa pagkukumpuni ng pader malapit sa kanyang bahay. Ilan sa mga kaaway ng mga Hudyo, na nagngangalang Tobiah, Sanballet, at Geshem, ay hindi nagustuhan ang pagsasa-ayos sa pader ng mga Hudyo. Ayaw nilang may proteksyon sa paligid ng lungsod. Kaya lahat ng kasamaan ay ginawa ng mga taong ito para matigil ang pagsasa-ayos sa pader. Nagsimula sila sa pamamagitan ng pangungutya sa mga manggagawa. Sinabi nila, “Ang ginagawa ninyo ay hindi magtatagal at kahit takbuhan ng isang soro ang pader na yan ay magigiba lang ito.” Ngunit ang mga Hudyo ay nanalangin sa Diyos at buo ang kanilang loob na magpatuloy sa pag gawa.
ANG MGA BANTA
Noong hindi umubra ang pangungutya nilang ito sa mga Hudyo, ang mga masasamang tao na ito ay nagbalak na salakayin at patayin ang mga Hudyo. Nang malaman ni Nehemias ang tungkol sa kanilang balak, tinawag niya ang mga manggagawa at nanalangin sila, humingi ng proteksyon sa Diyos. Pagkatapos ay dinala nila ang kanilang mga sandata habang sila ay nagtatrabaho at nagtatakda ng mga bantay upang magmatyag sa mga kaaway. Ang mga Hudyo ay patuloy sa pagtatayo. Buo ang kanilang loob na tapusin ang Gawain.
ANG MGA KASINUNGALINGAN
Sinubukan ni Sanballet at sampu ng kanyang mga kabigan na gumawa ng isang pandaraya. Inanyayahan nila si Nehemias na makipagtagpo sa kanila upang makipagsunduan ng kapayapaan. Ang totoo, ito ay isang panloloko lamang. Nais lamang nilang lumapit si Nehemias para siya ay mapatay nila. Sinabi sa kanila ni Nehemias na siya ay masyadong abala at wala siyang panahon para makipagtagpo sa kanila (abala naman talaga siya, ngunit alam din niya na ito ay pawang kasinungalingan lamang at nais siyang patayin). Sinubukan siyang linlangin ng apat na beses, ngunit hindi sila nagtagumpay.
Pagkatapos nito ay gumawa silang muli ng isa pang kasinungalingan. Sumulat sila ng isang bukas na liham, na mababasa ng lahat, na nagsasabi na ang tanging layunin ni Nehemias sa pagtatayo niyang muli sa pader ay upang siya ang magiging hari ng buong lupain. Alam na mga masasamang tao na ito na kung mga salitang iyo ay makarating sa hari, ay maaaring magalit ito sa pagbibigay niya ng pahintulot kay Nehemias na bumalik sa Jerusalem at maaaring iutos niya sa kanyang hukbo upang sirain muli ang Jerusalem. Sumulat din si Nehemias kay Sanballat at sinabi sa kanya na ang kanilang paratang ay hindi totoo. Sa kabila ng lahat ng ito, ang mga manggagawa ay patuloy sa paggawa… Buo ang loob upang matapos ang trabaho.
ANG PADER AY NATAPOS NA!
Sa kabila ng mga panunuya, banta at kasinungalingan, tinanggal ang basura at ang malaking pader na bato sa paligid ng lungsod ay itinayo muli sa loob ng 52 na ARAW! Sa tulong ng Diyos at ng kanilang buo na kalooban upang matapos ang trabaho, ang mga Hudyo ngayon ay mayroong nang ligtas na lugar laban sa mga kaaway.
Buo ba ang inyong kalooban? Desidido ka ba na magkaroon ng mabuting pag-uugali kahit gaano kahirap ang mga bagay habang nananatili ka sa bahay sa panahon ng COVID-19? Desidido ka bang tapusin ang inyong on-line na gawain sa paaralan kahit na naiiba ito sa iyong dating gawi? Desidido ka bang tumulong sa mga gawaing bahay tulad ng paghuhugas ng pinggan, pagsasaayos ng hardin o paglilinis ng iyong silid? Desidido ka bang sabihin sa iyong mga kaibigan ang tungkol kay Jesus kahit na nililibak ka nila o nagsabi ng kasinungalingan laban sa iyo?
​
Habang nasa kalagitnaan mo ang anumang trabaho o hamon, hilingin sa Diyos na tulungan kang manatili dito hanggang sa matapos mo ito. Hilingin mo sa Kanya na tulungan kang ibigay ang iyong makakaya at upang hindi ka sumuko, kahit gaano man iyon kahirap, Maging buo ang kalooban na matapos ang trabaho kahit ano pa man ang mararanasan!
​
​
Anomang masumpungang gawain ng iyong kamay, gawin mo ng iyong kapangyarihan…
Ang Mangangaral 9:10
​
Kaya kung kayo'y nagsisikain man, o nagsisiinom man o anoman ang inyong ginagawa,
gawin ninyo ang lahat sa ikaluluwalhati ng Dios. I Mga Taga Corinto 10:31